Mało który przepis ustawy prawo zamówień publicznych jest na tyle czytelny, co jej art. 45 ust. 7, zgodnie z którym wadium wnoszone w pieniądzu wpłaca się przelewem na rachunek bankowy wskazany przez zamawiającego. Wydaje się, że jego literalna treść nie pozostawia wątpliwości, iż jedynym dopuszczalnym sposobem wniesienia wadium w pieniądzu jest dokonanie przez wykonawcę (polecenia) przelewu w rozumieniu art. 63c prawa bankowego, który określa w ten sposób „(…)udzieloną bankowi dyspozycję dłużnika obciążenia jego rachunku określoną kwotą i uznania tą kwotą rachunku wierzyciela.”
Co jednak w sytuacji, gdy wykonawca – w celu zabezpieczenia swojej oferty – decyduje się na wniesienie wadium w pieniądzu, ale dokonuje tego poprzez jego bezpośrednią wpłatę w kasie banku zamawiającego? Z jednej strony, jeżeli środki zostaną zaksięgowane na rachunku bankowym zamawiającego (będą w jego dyspozycji) przed upływem terminu składania ofert, spełniona zostaje zasadnicza funkcja wadium, czyli zabezpieczenie oferty i zagwarantowanie zamawiającemu możliwości jego zatrzymania w określonych ustawą przypadkach. Z drugiej zaś, skoro ustawa stanowi jedynie o możliwości wpłacenia wadium przelewem, wydaje się, że mamy do czynienia z wniesieniem wadium w sposób nieprawidłowy w rozumieniu przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7b, co powinno skutkować odrzuceniem oferty.
Według mnie uznanie, że przepis art. 45 ust. 7 prawa zamówień publicznych wyklucza możliwość wniesienia wadium poprzez jego wpłatę w kasie banku, stanowiłoby nadmierny i nieuzasadniony ze względu na cel tej instytucji formalizm. Istotne jest także to, że z treści przywołanego przepisu nie wynika, że jedynie wymieniony w nim sposób wniesienia wadium w pieniądzu (przelew bankowy) będzie mógł zostać uznany za skuteczny. Za decydujący należy w tym przypadku uznać skutek dokonanej czynności (zabezpieczenie oferty), a nie jej formę.
W podobnym tonie wypowiedziała się Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku o sygn. KIO 217/17, w którym stwierdziła, że przepis art. 89 ust. 1 pkt 7b w odniesieniu do sformułowania „wniesione w sposób nieprawidłowy” będzie odnosił się do wszelkich odstępstw od koniecznej treści np. dokumentów gwarancji wadialnych – ubezpieczeniowych i bankowych, niezachowania formy przelewu bankowego, ale w kwotach mogących świadczyć o unikaniu nakazanej przepisami odrębnymi formy rozliczeń (art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i przewidziany nim obowiązek dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego w przypadku transakcji przekraczających równowartość 15.000 zł).
Zamawiający powinien zatem pamiętać, że oceniając, czy wadium zostało wniesione prawidłowo, powinien przede wszystkim brać pod uwagę cel, dla którego zostało ono ustanowione. Jeżeli zostało wniesione w jednej z ustawowych form, zaś sposób jego wniesienia gwarantuje zamawiającemu prawo do jego (ewentualnego) zatrzymania, to sytuacje, w których oferta powinna zostać odrzucona, będą należały do rzadkości.